jam

F. maakt vaak en veel jam. Een hele grote pan in de zomer met abrikozenjam, kleinere hoeveelheden frambozen-, pruimen- en bessenjam. 's Winters sinaasappeljam. Het is vreemd dat terwijl het recept voor abrikozenjam in zijn hoofd is opgeslagen en hij er nooit over twijfelt, bij sinaasappeljam wel elke keer vergeet hoe het moet. Een keer waren de schillen heel hard gebleven omdat de suiker er niet achteraf maar vooraf in was gedaan (of andersom, u ziet ik weet het ook niet, maar ik ben de kok ook niet). De laatste van die serie sinaasappeljam met te harde schil ging afgelopen zaterdag op, want schil hard of niet, de jam blijft lekker. Daarna was het tijd om nieuwe jam te maken. De bittere sinaasappels waren ingeslagen en toen de suiker op bleek te zijn, moest ik die nog even snel halen. Donkerbruine basterdsuiker moest het zijn. Ik fronste mijn wenkbrauwen want in mijn gemankeerde herinnering was die suiker nog nooit gebruikt. En dat bleek ook. De prachtig gele sinaasappelstukken

werden tijdens het koken diep donkerbruin.

Ik stond er beteuterd bij te kijken. Volgens F, optimistisch als altijd, was er niets aan de hand. Ik herpakte me, proefde de jam en besloot dat het een Engelse marmelade was geworden in plaats van een confiture à l'orange en constateerde dat hij heel lekker was.

Ik ben benieuwd welke verrassing F. volgend jaar uit de pan haalt, want ook dit recept is niet genoteerd....

Om bij het onderwerp te blijven: vandaag viel ik van mijn stoel bij het volgende krantenbericht.

Geen suikertaks en wel de jubelton wegens problemen bij de belastingdienst. Nu val ik niet meer van mijn stoel als er problemen bij de belastingdienst zijn. Daarvan hebben we de afgelopen jaren genoeg van gezien. Maar om de reden om geen suikertaks in te kunnen voeren was ik wel geschokt. Ze weten niet dat er suiker in jam zit!

I say no more

sauna

Ik werd op het verkeerde been gezet door een reclamemail van Spa-Online met de tekst: Yeah!!! we zijn weer open.

Omdat een bezoek aan de sauna op mijn anti-depressie lijstje voor januari en februari was gezet net als een bezoek aan het Stedelijk museum in Amsterdam, de Bijenkorf in Utrecht, eten bij restaurant Loca en een toneelvoorstelling bij Oostpool (dit alles genoteerd vóór de lockdown van eind december) opende ik enthousiast de mail.

Helaas bleek de opening om een beperkt gedeelte van de sauna te gaan: alleen beautysalons en massages zijn te bezoeken. Ook leuk, maar het ging en gaat me om het sauna-gedeelte van de sauna.

Maar wie weet gaat alles de 25e wel weer open. Hoewel....Terwijl ik dit schrijf krijgt F een appje van de Big Band dat vanavond toch niet doorgaat vanwege teveel afzeggingen door positieve Coronatests en direct daarop een appje met een afzegging van de jamsessie van morgen om dezelfde reden.

Hoe lang zou het duren voordat heel Nederland de omicron-variant heeft gehad? 

Hier alvast een plaatje van Busloo bij Apeldoorn met een bijzondere zwemplek in een grot en van de hamam-relaxruimte van Palestra in Drempt. Om bij weg te dromen totdat het weer kan.

  

schiphol

foto: locationtrebel.com

Ik ga morgen voor het eerst iemand ophalen van Schiphol. Het kind. Ofwel mijn zoon, die de afgelopen maand in Thailand was en heeft genoten van 1) warm weer 2) een onbewoond eiland 3) een grote stad met alles open 3) zijn vriendin die hij een jaar niet had gezien.

Wanneer de dip komt is niet te voorspellen. Het kan meteen na aankomst in grijs en leeg Nederland zijn, maar ook weken later. Vooralsnog wilde hij terug naar Nederland ondanks een enkele reis voor de heenweg. Ondanks het paradijs daar, heeft hij zin om weer voor de GGD dashboard-plaatjes te maken van op wijk gesorteerde gegevens over vaccinatie- en testopkomst en bereidheid. Met zijn vriend te squashen zodra het weer kan ('snel toch, mijn heer Kuipers?') en chillen met oude vrienden.

Eerst mee naar Arnhem om te acclimatiseren. De Cola zero en het Ben & Jerry ijs liggen in de koel/vrieskast en ik kijk uit naar zijn verhalen. Die kunnen morgen dus al in de trein beginnen.

Lyon

 

We doenin Frankrijk alles wat in Nederland op dit moment niet kan en gingen gisteren een dagje naar Lyon. Met de trein (passe sanitaire noodzakelijk!). Een croissantje in een café, winkelen bij COS (oké, ook in Arnhem te vinden, maar nu dicht), een lunch in Bistrot de Lyon (zie foto onder) en een bezoek aan het Museé des Beaux Arts.

Een beetje bezwaard door een vriendin ziek in bed met Corona en iedereen zuchtend in Nederland onder een (door mij gevoeld als disproportionele) lockdown hebben we toch volop genoten. Het was zoals al de hele vakantie ongelofelijk fijn weer. Eerder voorjaar dan winter. Met de jas open wandelden we door de stad en dronken koffie op een terrasje zonder heaters. We zijn voornamelijk op het presque'ile geweest. Het stuk land tussen de Rhône en de Saône. Daar was het niet druk. Toen we even overstaken over de Saône naar het oude Lyon waren daar veel meer toeristen te vinden. 

Vandaag hebben we onze boostervaccinatie gehaald in Saint Vallier.

De arts was lekker relaxed. Als we binnen 24 uur last kregen konden we een paracetamol nemen. Op onze vraag wat te doen als we daarna nog last hadden? Zijn antwoord was dat we dan nog een paracetamol konden nemen.