ballet

Ik had nooit kunnen denken dat ik zo begeesterd zou kunnen raken van klassiek ballet. Na vanavond nog één les voor de zomervakantie omdat de extra dinsdaglessen uitvallen (ja, ik ga nu twee keer per week!) en dat spijt mij.

Wel heb ik bedacht dat ik een nieuw onderwerp voor mijn schildersaspiraties heb. Na de portretten denk ik erover balletdansers te schilderen. Dat is in het verleden natuurlijk al genoeg gedaan. Veelal door de impressionisten. Vaak zoet en überromantisch. Ik zal zoeken naar iets rauwers, iets meer abstract. Over een paar weken zal ik weten of me dat lukt. Misschien moet ik het niet met verf doen maar met houtskool. Hoewel dat natuurlijk ook al eerder is gedaan.

Vanavond hadden we het tijdens de les over spitzen. Een meisje vóór me aan de barre vroeg of ze op haar leeftijd ( ik schat haar in de twintig) nog aan spitzen kon beginnen. 'Ja hoor', was het antwoord van de juf. 'Als je benen en enkels sterk genoeg zijn kun je daar nog goed aan beginnen. Maar sommigen hebben daar geen behoefte aan'. Ze keek naar mij en zei: 'wellicht hoef jij dat niet meer?' Mijn antwoord was: 'o, als het nog zou kunnen... al was het alleen maar om ze aan de muur te hangen!'

Harry Potter

De zomerprogrammering op de televisie is alweer van kracht en de
programma's die ik (vooral als ik alleen ben) kijk, zijn van de buis. Vandaar dat ik tijd heb om eens wat meer in HBO Max te struinen. De streamingdienst waar ik lid van ben geworden om samen met F. the Sopranos te zien (zijn we druk mee) én om ooit alle seizoenen Game of Thrones in te halen (nog steeds niet begonnen). The secrets of Dumbledore staat als ik de dienst opstart prominent bovenaan het keuzemenu.

Pas bij het derde boek over Harry Potter kwam ik erbij maar was direct gegrepen. Een jaar wachten op een nieuw boek droeg bij aan de mythe. De films ook natuurlijk. Niet eerder waren films zo getrouw de verbeelding die het boek opriep gemaakt.

Eindeloos herbekeken en herlezen heb ik de verhalen van de tovenaarsleerling in de tovenaarswereld. Een sequel kon niet uitblijven. Dat werd : Fantastic beasts and where to find them. F. W. en ik hebben die in de bioscoop gezien. Leuk, heel leuk, maar toch niet echt met de magie van de Harry Potter films. Waarschijnlijk omdat je zeven jaar meegroeit met Harry en alle figuren in zijn omgeving, en deze film 'maar' twee uur duurt.

Er is er nu nog één gemaakt: The secrets of Dumbledore. Met dezelfde hoofdrolspeler als in Fantastic beasts. Dat kan helpen. Ik schrijf terwijl ik er of middenin zit. De sfeer is bekend. De magie onmiskenbaar. In ieder geval heerlijk om je geest even van de werkelijke wereld af te keren.

de meisjes

Zondag waren ze hier te eten. 'De meisjes', zoals we ze in de loop der jaren zijn gaan noemen: Fatima, Saïda en Aicha. Sarah was niet mee, want er was thuis onverwacht bezoek van een tante met kind, en van Sarah werd verwacht dat ze daarom thuisbleef. Het zijn vrouwen geworden, Saïda al zestien, Aicha zeventien en Fatima twintig jaar. Altijd een feest om met ze om te gaan en ingewijd te blijven in de wereld van jong-volwassen vrouwen die over botox nadenken (Nee!!!) piercings hebben (nee!!!) en de oudste ondanks haar geloof toch dronk op een festival en haar vriendin (gelukkig niet zijzelf) op de eerste hulp belandde (Ai!!!). De telefoon aan de hand geplakt, influencers volgend, altijd muziek aan en veel, heel veel zelf dansen. En altijd enthousiast over alles.

Aicha zit midden in een stage bij een Antwerpse jeugdrechtbank en is oprecht verontwaardigd wat jongeren durven uit te halen. Fatima heeft bijna haar propedeuse verpleegkunde en Saïda moet alleen nog economie en dans inhalen, is dan geslaagd voor vmbo-t en gaat daarna bij het MBO business administration doen. Ze komen er wel.

jurken

Ik heb veel jurken. Dat is grappig omdat ik bijna nooit jurken draag. Ik houd niet van panties en maillots zodat ik alleen wanneer het hoogzomer is een jurk aantrek.

Zojuist heb ik er weer één gemaakt. Van zuurstokroze babyroy. De stof voor één euro per meter gekocht op de markt.

Ik zei tegen de marktkoopman: 'alles wordt duurder, behalve de stoffen op de markt!' Dat was hij met me eens.

Verder zijn er twee jurken gekregen en zijn er behalve de roze, nog drie jurken zelf gemaakt (drie met hetzelfde patroon, dus identieke jurken), en de anderen alle in de uitverkoop aangeschaft. Eén van COS, één van Sissy Boy, één van Trix en Rees, één van Humanoid en één van Ruig. Het milieu wordt dus minimaal geschaad door mijn jurkenlust. 

Als ik de jurken zo bij elkaar zie, ben ik toch van plan wat vaker een jurk te dragen. Wellicht komende zaterdag bij een familiereünie. Als het weer maar meewerkt!