Voor het eerst maken we mee dat onze kers, twintig jaar geleden geplant, bloeit en hopelijk eind mei kersen geeft. Ook de andere kers, veel korter geleden neergezet toen ons appelboompje het door ouderdom begaf, gaan we volgen van bloesem tot kers. En dan is er ook de bloesem van de esdoorn, waar je verder niets (te eten) aan hebt, maar die de belofte geeft dat je straks in de zomer onder zijn dichte bladerdek van de meeste schaduw rond het huis kunt genieten. En op de laatste foto de onwaarschijnlijke vormen van de knoppen van de kastanje waarvan we een tak binnen op tafel hebben gezet. Alle gaat goed dus. Tout va bien!
