Tussen felle buien en volle zon ben ik (naast veel lezen in de Napolitaanse romans) begonnen te schilderen aan het kraamtafereel. Maar ik maak niet alleen kunst, ik kríjg het ook. Vrienden uit Arlebosc waren zondag te eten en de kinderen hadden voor ons beiden een schilderij gemaakt. De sprong in hun niveau is opzienbarend, want de vorige tekeningen bestonden nog voornamelijk uit krassen. De jongste was vooral zeer content met zijn eigen maaksel. Dat het monster drie (3!) ogen heeft en een bloedende arm was wel bewijs van de enormheid van de afbeelding.
